
“So What”, utwór kultowej grupy Milesa Davisa “The Kind of Blue” z 1959 roku, to nie tylko jeden z najpopularniejszych utworów w historii jazzu. Jest on również wyrazem rewolucyjnego podejścia do gatunku, które Davis i jego zespół wprowadzili w tamtych czasach. Utwór ten, mimo swej prostoty strukturalnej, emanuje głęboką melancholią, która przenika przez dźwięki saksofonu, trąbki i fortepianu, tworząc atmosferę refleksji i zadumy.
Historia powstania “So What” jest równie fascynująca jak sam utwór. Davis, w tym czasie już uznany mistrz jazzu bebop, szukał nowego kierunku dla swojej muzyki. Chciał stworzyć coś bardziej swobodnego, mniej ograniczonego tradycyjnymi schematami harmonicznymi. Współpracując z pianistą Billym Strayhornem, skomponowali melodie oparte na skalach pentatonicznych i modalnych, które dawały muzykom większą elastyczność improwizacyjną.
Wynik tej współpracy był oszałamiający. “So What”, z jego minimalistycznym motywem melodycznym i swobodną strukturą improwizacji, stał się manifestem nowego nurtu w jazzie - modalnego jazzu. Ten styl pozwolił muzykom na bardziej ekspresyjne i spontaniczne solo, oparte na nastroju i emocjach, a nie na skomplikowanych schematach akordowych.
Struktura “So What” – prostota to klucz do sukcesu:
“So What” zbudowany jest na dwóch kontrastujących motywach melodycznych w tonacji D dorickej i E dorickiej, które powtarzają się cyklicznie. Prosta struktura utworu daje muzykom wolność improwizacyjną, pozwalając im na eksplorację różnych nastroju i emocji.
Instrument | Wykonawca | Styl Improwizacji |
---|---|---|
Saksofon tenorowy | John Coltrane | Ekspresyjna, melodyczna |
Trąbka | Miles Davis | Laikonalna, refleksyjna |
Pianino | Bill Evans | Delikatna, harmoniczna |
Kontrabas | Paul Chambers | Rytmiczna, stabilna |
Bębny | Jimmy Cobb | Dynamiczna, energetyczna |
Każdy z muzyków wnosi do utworu swój niepowtarzalny styl, tworząc fascynującą grę kontrastów. John Coltrane, znany z swoich wirtuozowskich improwizacji, gra z pasją i energią. Miles Davis, z kolei, prezentuje się jako mistrz melancholii, jego trąbka śpiewa smutne melodie. Bill Evans na pianinie dodaje delikatnych akcentów harmonicznych, a Paul Chambers i Jimmy Cobb tworzą solidne podłoże rytmiczne.
Wpływ “So What” na historię jazzu:
“So What” miał ogromny wpływ na rozwój jazzu modalnego. Ten styl stał się niezwykle popularny w latach 60-tych, a Davis i jego zespół stali się inspiracją dla wielu innych muzyków. Utwór ten pokazuje siłę prostoty i wolności improwizacji, które stały się znakami rozpoznawczymi nowego nurtu w jazzie.
Do dziś “So What” pozostaje jednym z najbardziej znanych i lubianych utworów jazzowych. Jego melancholijna atmosfera i swobodne improwizacje inspirują słuchaczy na całym świecie. To utwór, który pokazuje prawdziwą moc muzyki - zdolność do wyrażania emocji, tworzenia nastrojów i łączenia ludzi z różnych stron globu.
Słuchaj “So What” i zanurz się w magicznym świecie jazzu modalnego!