
“So What”, utwór skomponowany przez Milesa Davisa, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i wpływowych utworów w historii jazzu. Premiera miała miejsce w 1959 roku na albumie “Kind of Blue”, który stał się najlepiej sprzedającą się płytą jazzową wszech czasów.
Utwór ten jest doskonałym przykładem modalnego jazzu, stylu który zyskał popularność w latach pięćdziesiątych XX wieku. W przeciwieństwie do tradycyjnego jazzu opartego na akordach, modalny jazz koncentruje się na skalach (modach), co daje muzykom większą swobodę improwizacyjną.
“So What” rozpoczyna się od prostej, ale niezwykle skutecznej melodii granej przez saksofonistę Juliana “Cannonball” Adderleya. Melodia ta opiera się na dwóch modułach: D doryski i E moll. Ta prostota jest kluczem do sukcesu utworu, ponieważ pozwala wszystkim muzykom na swobodne improwizacje wokół tych dwóch skal.
Po wstępie, w którym pojawiają się perkusjonalne akcenty Phillesa Joe Jonesa i pulsujące basowe linie Paula Chambersa, Davis wchodzi z solową partią na trąbce. Jego gra jest melancholijna i refleksyjna, a jednocześnie pełna energii. Solo Davisa jest klasykiem gatunku i jest często kopiowane przez młodych trębaczy.
Następnie następuje solo saksofonu Adderleya, które jest równie imponujące jak solo Davisa. Adderley gra z energią i entuzjazmem, wykorzystując wszystkie możliwości oferowane przez modalną strukturę utworu.
Po solowych partiach Davisa i Adderleya następuje jeszcze jedno solo na pianinie Wayne’a Shortera. Shorter gra z precyzją i wyobraźnią, tworząc piękne melodie wokół dwóch modułów.
“So What” kończy się powtórzeniem głównej melodii przez cały zespół. Melodia ta jest tak prosta i chwytliwa, że pozostaje w głowie słuchacza długo po zakończeniu utworu.
Historia powstania “Kind of Blue”
Album “Kind of Blue” został nagrany w zaledwie dwóch sesjach w marcu 1959 roku. Davis był wówczas na szczycie kariery, a jego zespół składał się z najlepszych muzyków jazzowych tamtych czasów.
Davis chciał stworzyć album, który będzie inny od tradycyjnych nagrań jazzowych. Chciał eksperymentować z nowym stylem - modalnym jazzem - który dawał muzykom większą swobodę improwizacyjną.
Nagrania “Kind of Blue” zostały zrealizowane bez żadnych skomplikowanych aranżacji. Davis podał tylko podstawowe informacje dotyczące melodii i modułów, a muzycy zostali pozostawieni sami sobie w kwestii improwizacji.
Efekt był zdumiewający. “Kind of Blue” stał się nie tylko najlepiej sprzedającą się płytą jazzową wszech czasów, ale również jednym z najbardziej wpływowych albumów w historii muzyki.
Wpływ “So What” na muzykę
“So What” i cały album “Kind of Blue” miały ogromny wpływ na rozwój jazzu. Modalny styl gry stał się niezwykle popularny, a wiele zespołów zaczęło eksperymentować z nowymi skalami i harmoniami.
Wpływ “So What” można również zauważyć w innych gatunkach muzycznych, takich jak rock, pop i funk. Prosta struktura utworu, chwytliwa melodia i nieustępliwy swing zainspirowały wielu kompozytorów i wykonawców.
Kilka ciekawostek na temat “So What”:
- “So What” był pierwotnie napisany jako utwór instrumentalny, ale później Davis dodał słowa, które śpiewała Sarah Vaughan.
- Davis używał specyficznej techniki gry na trąbce podczas nagrywania “So What”, która polegała na “zmuszaniu” dźwięku. Ta technika nadała jego grze charakterystyczny, “szorstki” charakter.
Muzycy biorący udział w nagraniu “So What”: | |
---|---|
Miles Davis | Trąbka |
Cannonball Adderley | Saksofon altowy |
John Coltrane | Saksofon tenorowy |
Bill Evans | Pianino |
Paul Chambers | Kontrabas |
Phillys Joe Jones | Perkusja |
“So What” - utwór ponadczasowy
Nawet po ponad sześćdziesięciu latach od premiery “So What” pozostaje jednym z najbardziej popularnych i wpływowych utworów jazzowych. Prosta struktura, melancholijna melodia i nieustępliwy swing sprawiają, że utwór ten jest równie chwytliwy i inspirujący jak w dniu premiery.
Posłuchaj “So What”:
[Podlinkować do przykładowego nagrania utworu na platformie streamingowej]